نقش تعارض کار- خانواده و استرس شغلی در پیش‌بینی اشتیاق شغلی پرستاران

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت بسیار زیادی که سلامتی و اشتیاق به کار پرستاران در سلامت زندگی خود، همکاران و بیماران دارد هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعارض کار- خانواده و استرس شغلی در پیش ­بینی اشتیاق شغلی پرستاران شهرستان گچساران بود. روش: طرح این پژوهش، طرح مقطعی- توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمام پرستاران زن و مرد شاغل در بیمارستان­ها و درمانگاه­های شهرستان گچساران بودند. برای انتخاب گروه نمونه از روش نمونه­گیری خوشه ای استفاده گردید که در مجموع 100 پرستار به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه تعارض کار – خانواده، کارلسون، کاکمار و ویلیامز (2000)، پرسشنامه اشتیاق شغلی و مقیاس تجدیدنظر شده استرس پرستاری فرنچ و همکاران (2000) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین استرس شغلی با اشتیاق شغلی، شوق به کار و جذبه در کار (01/0 > P) و وقف شدن به کار رابطه منفی و معناداری وجود دارد(05/0 > P). همچنین، بین تعارض کار- خانواده با اشتیاق شغلی و همه ابعاد آن رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). بعلاوه، پژوهش حاضر نشان داد که متغیرهای پیش ­بین استرس شغلی و تعارض کار- خانواده قادر به تبیین 4/29 درصد از تغییرات اشتیاق شغلی پرستاران هستند. نتیجه گیری: بطور کلی، با توجه به اینکه تعامل متقابل میان مسائل خانواده و کار و همچنین استرس شغلی پیش­ بینی کننده­ اشتیاق شغلی پرستاران می­باشد با دادن آموزش­هایی در مورد مدیریت و بهبود کیفیت زناشویی و خانوادگی پرستاران و با آموزش مدیریت استرس به آنان می­توان علاقمندی و اشتیاق آنان به تکالیف شغلی را بهبود بخشید.